Trail de la Soupe: De weg naar mijn allereerste trailrun
Door Julie HardeelOm dit verhaal te beginnen, spoel ik terug naar december 2019, en meer specifiek naar San Martín de los Andes, Argentinië. Werken op het trailrun evenement ‘El Cruce Columbia’ was mijn eerste kennismaking met trailrunning. Vanaf dag 1 was ik gefascineerd door deze sport en stiekem was ik ook een beetje jaloers op de atleten. “Wat moet het een unieke ervaring zijn om zo’n prachtige natuur al lopend te verkennen,” dacht ik. Maar met nauwelijks ervaring in het hardlopen, leek dat een verre droom.
Enkele maanden later veranderde de wereld. COVID sloeg toe, en zoals velen had ik plotseling meer tijd. Die tijd gebruikte ik om mijn hardloopschoenen vaker uit de kast te halen. Wat begon met korte loopjes, werden gaandeweg langere afstanden. Elke nieuwe uitdaging gaf me ook meer nieuwsgierigheid naar waar mijn lichaam toe in staat is. Ik begon te dromen: misschien zou ik ooit zelf aan El Cruce kunnen deelnemen.
Fast forward naar 2024. Het wordt tijd om die droom waar te maken. In juli schreef ik me – na veel te lang wachten - in voor mijn eerste trailrun event: Trail de la Soupe. Ik koos dit evenement omdat ik mijn eerste trailrun in mijn thuisland België wilde doen. En waar beter dan in de Belgische Ardennen? Gelukkig was ik er op tijd bij, want dit populaire evenement is elk jaar razendsnel uitverkocht.
Stap 2: Meer bijleren over de sport. Ik ontdekte dat er op 1 september een basis clinic trailrunning werd georganiseerd door Boost Your Trail. Dit leek mij een geweldige kans om de belangrijkste technieken te leren en vertrouwen op te bouwen. Mijn goede vriendin, Bente, die zich ook had ingeschreven voor Trail de la Soupe, besloot ook mee te doen. De clinic was een fantastische ervaring. Niet alleen heb ik veel bijgeleerd, maar ik maakte ook kennis met een leuke en gepassioneerde community. Zonder enige twijfel sloot ik me dan ook aan bij de trainingsgroep van Boost Your Trail.
De grote dag: Trail de la Soupe
De dag voor het event kwam ik aan in La Roche-en-Ardenne. Ik werd verwelkomd door Bente, haar papa en broer, en een collega, in een gezellig huisje in Bérismenil. Zeg nu zelf: wat is er mooier dan zo’n avontuur met vrienden te beleven? Het haardvuur zorgde voor de sfeer, terwijl Bente haar papa een heerlijke maaltijd had gekookt. Na een avond vol leuke gesprekken en lekker eten gingen we met z’n allen op tijd naar bed.
Eindelijk was het 1 december. Ik werd wakker met zenuwen, maar ook ontzettend enthousiast. Het weer zat ook mee: een frisse winterochtend met een helderblauwe lucht.
Bij Trail de la Soupe kan je kiezen uit afstanden van 12 en 15 km, en de afstanden met een UTMB Index: 23, 33 en 44 km. Ikzelf koos voor de middelste afstand van 23 km met 879 hoogtemeters, en zoals je kan zien op de afbeelding is het een parcours met enkele steile beklimmingen.
Deelnemers van de 23 km hadden een vrije start tussen 10u30 en 11u00. Persoonlijk vond ik dit een perfect startuur. Je kan voldoende lang slapen en hebt ook de tijd om rustig te ontbijten.
10u30: Hardlopers van allerlei niveaus verzamelden zich aan de start, en de geur van verse soep – de beloning aan de finish – hing al in de lucht. We hadden afgesproken dat ieder zijn eigen tempo zou lopen, maar het was leuk om samen te beginnen.
Het parcours startte onmiddellijk met een steile beklimming en het was dus belangrijk om, in al mijn enthousiasme, niet te snel te starten. De eerste 5 km waren identiek aan de langere afstanden en voelden verrassend goed, met een mix van singletracks, uitdagende beklimmingen en lange afdalingen. Hierbij hadden de tips van de heuveltraining me enorm geholpen (shoutout naar Jeffrey en Willem). Soms was het zelfs zo steil dat we een touw moesten gebruiken, wat op enkele punten voor een kleine vertraging zorgde. De eerste bevoorradingspost was na 7 km in Maboge. Hier kon je alles vinden wat je nodig had, van sportdrank tot zoute crackers, rijstevlaai en snoepjes. Om maagklachten te vermijden, had ik echter mijn eigen sportvoeding meegenomen en vulde ik alleen mijn water aan.
Wat volgde was een prachtige route door een winters landschap, met veel variatie: zo liepen we door dichte bossen, langs rivieren, en over glooiende heuvels, met adembenemende uitzichten. Dat de zon scheen, maakte dit natuurlijk nog mooier. Puur genieten! Voor ik het wist, kwamen we aan bij de tweede en laatste bevoorradingspost in Hubermont op 14,5 km.
In de laatste kilometers kwamen we weer samen met de andere afstanden. Het werd wat drukker, maar gelukkig waren er hier minder singletracks. Vanaf de laatste kilometer zie je de finish in de verte, en is het alleen nog maar afdalen... Afdalen tot de lekkere soep die op ons stond te wachten aan de finish. Voor de liefhebbers: het aanbod bestond uit pompoen-, kippen-, asperge- en erwtensoep. We kregen ook een mooie mok van het evenement en mochten zo vaak we wilden terugkomen voor een nieuwe portie (say no more).
Tot mijn verrassing kwam ik ook enkele mensen tegen waarmee ik samen heb gestudeerd. Het is altijd bijzonder om te merken hoe sport mensen weer samenbrengt!
Trail de la Soupe is een trailrun evenement dat ik aan iedereen aanraad. Het is enorm goed georganiseerd, met duidelijk gemarkeerde routes, uitgebreide bevoorradingsposten, en dit in één van de mooiste regio’s in Wallonië. Ik heb de smaak alvast te pakken en heb me onmiddellijk na afloop ingeschreven voor de 36 km van de SallandTrail. Dat brengt me weer een stapje dichter bij mijn deelname aan El Cruce in Argentinië 😉
